آتشفشان به عنوان حفره ای در سطح زمین تعریف می شود که به مواد موجود در داخل آن اجازه می دهد ، مانند ؛ ماگما ، گازهای داغ و خاکستر به سطح آن خارج می شود.
در نتیجه فشار ناشی از تجمع آن در طول سالها ، اصطلاح آتشفشان همچنین برای توصیف کوه مخروطی از مواد فوران شده که در اطراف دهانه انباشته شده است ، بهترین مثال در این مورد است.این کوه مخروطی شکل گاریبالدی در بریتیش کلمبیا است. آتشفشان نقش عمده ای در شکل دادن به بازی کرده اند زمین جو در سراسر دوره های مختلف طبیعی تاریخی، و همچنین به عنوان اقیانوس ها و زمین. از آنجا که گازهای فوران شده از آنها حاوی دی اکسید کربن ناشی از چرخه آن است ، که به نوبه خود ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون سال طول می کشد تا تکمیل شود و دوباره از آخرین مرحله در آن شروع شود ، که فوران آتشفشان هایی است که ابتدا گازها را فشار می دهند و سپس به ایجاد آن کمک می کنند.
انحلال سنگها و انتشار دی اکسید کربن آتشفشان ها در خشکی و در اقیانوس ها یافت می شوند و زمین شناسان آنها را بسته به دوره فعالیتشان تشخیص می دهند. اگر آتشفشان حداقل یک بار در طول ۱۰۰۰۰ سال گذشته حرکت داشته است ، آتشفشان فعال نامیده می شود و می توان آن را تعیین کرد. با مشاهده حرکات مرتبط زمین و نسبت گازهای موجود در آن.
۵۰۰ آتشفشان فعال در زمان کنونی با مدت زمان فعالیت متفاوت بین آنها وجود دارد و اصطلاح آتشفشان استاتیک برای آتشفشان هایی که احتمال دارد در آینده فوران کنند استفاده می شود و سرانجام دانشمندان آتشفشان خفته را برای آتشفشان هایی نامیدند که طی ۱۰ هزار سال گذشته فوران نکرده اند و احتمال فوران مجدد آنها وجود ندارد.
آتشفشان ها چگونه بوجود می آیند؟
پوسته زمین به گروهی از صفحات جامد تقسیم می شود که بر اساس نظریه تکتونیک صفحات در لایه فوقانی سطح زمین شناور هستند و با حرکت آهسته و پیوسته آن مشخص می شود که گاهی باعث برخورد آنها و ایجاد ترک در آنها می شود.
سطح زمین ، و حرکت ماگما نوع حرکت آن را نسبت به یکدیگر یا دور از یکدیگر تعیین می کند ، و در صورت پر کردن ماگمای فضاهای بین آنها و فشار آوردن آن اتفاق می افتد به منظور تشکیل یک ورق جدید ، و آتشفشانها در نتیجه همگرایی یک صفحه قاره ای با دیگر حومه ، و پایین آمدن صفحه اقیانوسی از چگالی پایین تر از قاره ای ، و در نتیجه آن فشار و درجه حرارت بالا سنگ ، که منجر به تشکیل ماگمای داغ می شود که به سمت سطح بالا می رود ، و هنگامی که به پوسته زمین می رسد.
در حفره های بزرگ جمع می شود و غیره ، و ماگما هنگام شکاف (جعبه) در پوسته زمین به سمت بالا هجوم می آورد. فشار در آن افزایش می یابد وجود دارد است نوع دیگری از آتشفشان ، منافذ هیدروترمال ، و یا چه است شناخته شده به عنوان PAL هیدروترمال منافذ ، یک دودکش است – مانند سوراخ گسترش از پایین از اقیانوس به سطح از زمین در ارتفاع از تا ۵۵ متر؛ برای تخلیه فلزات و گازها به شکل حرارت مواد فوق مذاب ، و دمای آن تقریباً ۴۰۰ درجه سانتیگراد از طریق فعالیت های آتشفشانی است و این پشته ها گاهی به دلیل وجود ذرات معدنی گوگرد که در حالی که دودکش های سفید حرارت کمتری دارند ، سیاه می شوند. حاوی باریم ، کلسیم و سیلیکون می شود و درنتیجه معادن پوکه به وجود می آیند
فوران آتشفشانی
زیرا ماگما حاوی مقادیر زیادی گاز و بازالت است و با انجماد ماگما به پایان می رسد گدازه هنگام خروج از آن به سطح زمین ، مانند ؛ کوه مخروطی حوا در بریتیش کلمبیا ، آتشفشانهای حاوی مقادیر کم گاز و سیلیس منجر به جریان سبک گدازه می شود که به سرعت پخش می شود و به اندازه نوع اول قوی نیست ، مانند ؛
قله آناهیم در بریتیش کلمبیا و آتشفشانهای جزایر هاوایی ، آتشفشانها گنبدهای گدازه ای تشکیل می دهند که با گذشت زمان خشک می شوند ، مانند ؛ آتشفشان سنت هلن و آتشفشان گاریبالدی.
انواع فوران های آتشفشانی
انواع فوران های آتشفشانی: هاوایی : در این انفجار ، مواد و گدازه های مذاب آنقدر نازک و مایع هستند که اجازه می دهند گازهای همراه به راحتی خارج شوند و بنابراین هیچ انفجار خطرناکی رخ نمی دهد
استرومبولی : این انفجار یک انفجار خطرناک محسوب می شود ، زیرا ماگما نازک تر از انفجار قبلی در هاوایی است ، بنابراین گازها به راحتی جدا نمی شوند ، که باعث انفجار به شکل چشمه ای می شود که از زمین بیرون می ریزد و گازها و گدازه ها با آن هجوم می آورند و شکل مخروطی به خود می گیرند.
بلینی : مواد مذاب بسیار متراکم و ضخیم هستند و این امر از خروج گازها از آنها جلوگیری می کند و همین امر باعث می شود تا یکبار آنها را در زمین بیرون بکشند و باعث شود که یک ستون گاز برآورد شده در ارتفاع ۲ کیلومتری مواد مذاب را با آن منفجر کند. و آنها را به قطعات کوچکی تبدیل کنید که بعداً به سنگهای سفید تبدیل می شوند که به آنها پوکه معدنی می گویند.
فواید آتشفشان ها
فوران آتشفشان در دوران زمین شناسی به شکل گیری قاره ها کمک کرد . شاید باروری زیادی که در برخی از مهمترین زمین های کشاورزی در سراسر جهان پیدا می کنیم ناشی از مواد معدنی ناشی از آتشفشان های مجاور است ، مانند ؛ ایتالیا ، ژاپن و اندونزی ، که نزدیک آتشفشان هستند ،</
آتشفشان ها نیز با تخلیه فشار انباشته شده در زمین به تشکیل جزایر و سرزمین های جدید کمک می کنند و در ساخت لایه بیرونی راکتورهای هسته ای مفید هستند و عصاره گدازه در ساخت بسیاری از مواد تمیز کننده و لوازم آرایشی با کیفیت بالا و مزیت بزرگ آن به دلیل ترکیب غنی از مواد معدنی طبیعی بسیار غنی استفاده می شود